paribasan yaiku

Paribasan yaiku unen-unen kang wis gumathok racikane lan mawa teges tartemtu. Dhapukaning paribasan awujud ukara utawa kumpulaning tembung (frase), lan kalebu basa pinathok. Racikaning tembung ora owah, surasa utawa tegese uga gumathok, lumrahe ateges entar. Tegese tembung lumereg, gumantung surasa lan karep kang kinandhut ing unen-unen. Paribasan ngemu teges: tetandhingan, pepindhan, utawa pepiridan (saemper pasemon). Kang disemoni manungsa, ulah kridhaning manungsa, utawa sesambunganing manungsa lan alam uripe.

Paribasan ana kang sinebut bebasan lan saloka. Diarani bebasan Manawa lereging teges nggepok sesipatan utawa kaanan kang sambung rapet karo ulah kridhaning manungsa. Diarani saloka menawa lereging teges magepokan karo sing disemoni, disanepani, utawa dipindhakake.Anak-anakan timun = wong kang ngepek bojo anake pupon

Andaka atawan wisaya = wong kang kena prakara banjur minggat amarga duwe pangira bakal kalah prakaraneParibasan yaiku unen-unen kang gumathok, ajeg panganggone, lan tegese wantah.

Tuladha :

a.     Becik ketitik ala ketara.

Tegese   : becik lan ala bakal ketara ing tembe burine.

b.    Gayuk-gayuk tuna.

Tegese   : samubarang kang dikarepake ora bisa keturutan.

 c.     Rukun agawe santosa, crah agawe bubrah.

Tegese   : kerukunan ndadekake kasantosan, congkrah ndadekake karusakan.

surce :http://3jawakers.wordpress.com/2014/01/15/bebasan-paribasan-lan-saloka/ 
http://sastra-jawa007.blogspot.com/2010/01/paribasan-bebasan-saloka.html